Νικόλας Κάλας

Θα 'θελα να φτιάξω έναν ουρανό

να 'χω τώρα που νύχτωσε ένα στερέωμα να κοιτάζω

θα το 'καμνα μεγάλο, γιομάτο άστρα με σχήματα παράξενα

θα του 'βαζα αντίς από 'να, δυο φεγγάρια ανόμοια

το 'να μικρό σαν παιδί, τ' άλλο μεγάλο σαν παράπονο...

"Οδός Νικήτα Ράντου" Ίκαρος 1977

Οδυσσέας Ελύτης, προλογίζοντας την “Οδό Νικήτα Ράντου”:

“Τώρα βέβαια, για τα στρατολογικά γραφεία της πενευματικής μας ζωής, ο ποιητής Νικόλαος Κάλας έχει κηρυχθέι ανυπότακτος εδώ και πολλά χρόνια. Πότε ως Ράντος, πότε ως Σπιέρος, πότε ως Κάλας, κατάφερε με την αξιοπρέπεια και την ευκινησία θαυματοποιού, να ξεγλιστρήσει από την Αθήνα στο Παρίσι και από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη, συγχέοντας απελπιστικά τα ιχνη πίσω του.

Μα ποιός είναι τέλος πάντων αυτός και τι ακριβώς κάνει; Γράφει ποιήματα; Δοκίμια επαναστατικά: Λίβελους; Γράφει στα Ελληνικά; στα Γαλλικά; στα Εγγλέζικα; Πρωτοστατεί σε κινήματα; Εκμαιεύει νέους ζωγράφους; Τα βάζει με τους ισχυρούς; Τίποτε απ' όλα αυτά και όλα μαζί. Πρόσωπο περίπου ασύλληπτο, με κάτι από τον Jacques Vache και κάτι από τον Marcel Duchamp, είναι προ παντός ένας ανυπότακτος. Τα άλλα έρχονται ύστερα”.