Τετάρτη 13 Μαΐου 2020




Α1-Α2 : 12ο Μάθημα Ιστορίας :


                    Αλέξανδρος ο Μέγας 
                          356 π. Χ.-323 π.Χ.

Ο Μέγας Αλέξανδρος | Neos Kosmos


ΠΗΓΕΣ :
Πλούταρχος : Αλέξανδρος

Επιστολή Παμμακεδονικών Οργανώσεων Υφηλίου προς τον Εμανουέλ ...
http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/index.html?author_id


Ο Δημάρατος ο Κορίνθιος, ένας φιλοξενούμενος και φίλος του Φιλίππου, όταν συνάντησε τον Αλέξανδρο στα Σούσα, περιχαρής και δακρυσμένος είπε ότι στερήθηκαν μεγάλη χαρά οι Έλληνες που πέθαναν πρωτύτερα, επειδή δεν είδαν τον Αλέξανδρο να κάθεται στο θρόνο του Δαρείου…Με μεγάλη μου χαρά έγινα θεατής εκείνης της γαμήλιας τελετής, όταν παρέλαβε σε μια χρυσοσκέπαστη σκηνή εκατό περσίδες νύφες και εκατό γαμβρούς Μακεδόνες και Έλληνες, και ο ίδιος στεφανωμένος έψαλε πρώτος τον υμέναιο, σα να έψαλλε τον ύμνο της αληθινής φιλίας στην ένωση των μεγαλύτερων και ισχυρότερων γενών, όντας εκείνος γαμβρός μιας νύφης και προξενητής όλων των υπολοίπων και συνάμα πατέρας και προστάτης τους, συνδέοντάς τους με τα δεσμά του γάμου.
Πλούταρχος, Ηθικά, 329 D.E. (Μετ. Φιλολογική ομάδα εκδόσεων «Κάκτος»)


Απερίσκεπτος, λοιπόν, και βιαστικός ο Αλέξανδρος, καθώς κινήθηκε προς τόσο σπουδαίο εγχείρημα έχοντας μηδαμινούς πόρους; Όχι βέβαια. Ποιος, άλλωστε, ξεκίνησε ποτέ με μεγαλύτερα και ωραιότερα εφόδια μεγαλοψυχίας, σύνεσης, σωφροσύνης και ανδρείας, με τα οποία τον είχε οπλίσει η φιλοσοφία για την εκστρατεία του; Προχωρούσε, λοιπόν, προς τους Πέρσες έχοντας πάρει περισσότερα εφόδια από τον δάσκαλό του Αριστοτέλη παρά από τον πατέρα του Φίλιππο.
Πλούταρχος, Ηθικά, 327 Ε (Μετ. Φιλολογική ομάδα εκδόσεων «Κάκτος»)


Αρριανός : Αλεξάνδρου ανάβασις

ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ : Μ. Αλέξανδρος, κάθε φορά μπορεί να ήταν και η ...


http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/index.html?author_id=124

Ο Αλέξανδρος… έζησε τριάντα δύο χρόνια και οκτώ μήνες. Βασίλεψε δώδεκα χρόνια και οκτώ μήνες. Ξεχώριζε για τη φυσική ωραιότητα, την εργατικότητα, την εξυπνάδα, τη γενναιότητα, την ευσέβειά του, την αγάπη που έτρεφε για τις τιμές και την περιφρόνηση που έδειχνε στους κινδύνους. Εγκρατέστατος στις σωματικές απολαύσεις, ήταν ιδιαίτερα άπληστος για τους επαίνους. Μπορούσε να διακρίνει το σωστό, όταν ακόμη δεν είχε στοιχεία, αλλά και να βγάζει συμπεράσματα από τα γεγονότα που παρατηρούσε. Ήταν εξαίρετος στρατηγός˙ μπορούσε θαυμάσια να παρατάξει τη στρατιά του, να την εξοπλίσει και να την οργανώσει. Η παλικαριά του τον βοηθούσε να εξυψώνει το ηθικό των στρατιωτών του, να τους εμπνέει εμπιστοσύνη και με την αφοβία του να εξαφανίζει τους δικούς τους φόβους. Σεβόταν ιδιαίτερα τις συνθήκες και ήταν αδιάφθορος.
Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Ζ, 28 (Μετ. Δ. Μόσχου)

Έφθασε στην πόλη Κάνωβο, περιέπλευσε τη λίμνη Μαρία και αποβιβάστηκε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η Αλεξάνδρεια, πόλη που φέρει το όνομά του. Ο Αλέξανδρος σκέφτηκε πως αυτή η περιοχή είναι πολύ κατάλληλη για να χτιστεί εκεί μια πόλη, με μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης. Ένιωσε έντονη επιθυμία να ξεκινήσει το έργο˙ χάραξε ο ίδιος το σημείο όπου έπρεπε να χτιστεί η αγορά, τα ιερά αφιερωμένα στις ελληνικές θεότητες και ένα στην Ίσιδα, την Αιγύπτια θεά, και το τείχος που θα περιέβαλλε την πόλη. Θυσίασε στους θεούς και τ’ αποτελέσματα της θυσίας ήταν ευνοϊκά.


Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Γ, 1-2 (Μετ. Δ. Μόσχου)

Ιστορίες για τον Μέγα Αλέξανδρο από Αρχαίους συγγραφείς :http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/encyclopedia/istoriografia/page_012.html


Αλέξανδρος ο Μέγας - Βικιπαίδεια


Η προσωπικότητα και οι πράξεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου προκάλεσαν τη συγγραφή μιας ολόκληρης σειράς έργων, κυρίως από αξιωματούχους, οι οποίοι με διάφορες ιδιότητες τον συνόδευαν στις εκστρατείες του. Tα έργα αυτών των λεγόμενων ιστορικών του Μεγάλου Αλεξάνδρου έχουν σχεδόν καθ' ολοκληρία χαθεί· σώζεται μόνον ό,τι υλικό έχουν χρησιμοποιήσει οι μεταγενέστεροι ιστορικοί. Η απώλεια αυτή σημαίνει ότι για τον Μακεδόνα βασιλιά διαθέτουμε τελικά ιστορίες γραμμένες το νωρίτερο 3 αιώνες μετά τον θάνατό του: το 17ο βιβλίο της Ιστορικής Βιβλιοθήκης του Διόδωρου (δεύτερο μισό 1ου αι. π.Χ.), την Ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου του Κόιντου Ρούφου (εποχή του αυτοκράτορα Κλαύδιου), τον Βίο του Αλεξάνδρου του Πλουτάρχου (110-115 μ.X.) ή το σημαντικότερο από τα ιστορικά έργα για τον Αλέξανδρο, την Αλεξάνδρου Ανάβασιν του Αρριανού (115-125 μ.Χ.).
Οι ιστορικοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου μπορούν να κατανεμηθούν σε δύο ομάδες: σε εκείνους στους οποίους ο Μακεδόνας βασιλιάς ανέθεσε την εξιστόρηση της εκστρατείας του (Καλλισθένης, Αναξιμένης) και σε εκείνους που συμμετέχοντας υπό διάφορες ιδιότητες σε αυτήν αποφάσισαν να συντάξουν έργα για αυτόν (Χάρης ο Μυτιληναίος, Νέαρχος, Ονησίκριτος, Πτολεμαίος, Αριστόβουλος).


Η φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου
(απόσπασμα )  

http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-A111/262/1915,6340/


Εικονογράφηση επικού ποιήματος τον Πέρση ποιητή Νιζαμί (17ος αι.). Στη μικρογραφία εικονίζεται στο θρόνο ο Αλέξανδρος. Ο θρύλος τον υιοθετήθηκε από πολλούς λαούς. (Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη)


Σύνδεσμοι διαδικτυακοί με υλικό για τον Αλέξανδρο
http://photodentro.edu.gr/aggregator/lo/photodentro-lor-8521-7543


Κ. Καβάφη , Στα 200 π.Χ.


Αναγνωρισμένα
Εκτύπωση

«Aλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων—»

Μπορούμε κάλλιστα να φαντασθούμε
πως θ’ αδιαφόρησαν παντάπασι στην Σπάρτη
για την επιγραφήν αυτή. «Πλην Λακεδαιμονίων»,
μα φυσικά. Δεν ήσαν οι Σπαρτιάται
για να τους οδηγούν και για να τους προστάζουν
σαν πολυτίμους υπηρέτας. Άλλωστε
μια πανελλήνια εκστρατεία χωρίς
Σπαρτιάτη βασιλέα γι’ αρχηγό
δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής.
A βεβαιότατα «πλην Λακεδαιμονίων».

Είναι κι αυτή μια στάσις. Νοιώθεται.

Έτσι, πλην Λακεδαιμονίων στον Γρανικό·
και στην Ισσό μετά· και στην τελειωτική
την μάχη, όπου εσαρώθη ο φοβερός στρατός
που στ’ Άρβηλα συγκέντρωσαν οι Πέρσαι:
που απ’ τ’ Άρβηλα ξεκίνησε για νίκην, κ’ εσαρώθη.

Κι απ’ την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία,
την νικηφόρα, την περίλαμπρη,
την περιλάλητη, την δοξασμένη
ως άλλη δεν δοξάσθηκε καμιά,
την απαράμιλλη: βγήκαμ’ εμείς·
ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας.

Εμείς· οι Aλεξανδρείς, οι Aντιοχείς,
οι Σελευκείς, κ’ οι πολυάριθμοι
επίλοιποι Έλληνες Aιγύπτου και Συρίας,
κ’ οι εν Μηδία, κ’ οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι.
Με τες εκτεταμένες επικράτειες,
με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών.
Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά
ώς μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ώς τους Ινδούς.

Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!





Άσκηση : 

Καταγράψετε όσο το δυνατόν περισσότερες ερωτήσεις που  σας  έχουν δημιουργηθεί πάνω στον Αλέξανδρο και το έργο του .

Εργασία :

Διαλέξτε ένα κεφάλαιο  από τον Πλούταρχο ή τον Αρριανό και παρουσιάστε το σε περιληπτική αναδιήγηση παρεμβάλλοντας και μικρά αποσπάσματα που σας άρεσαν ιδιαιτέρως .








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου