Β1-Β2 :ΙΣΤΟΡΙΑ

        ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ  ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΕΣ ΣΤΟΝ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΟΛΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΔΟΧΟΥΣ ΤΟΥ

 

 Ο Μεσαιωνικός δυτικός πολιτισμός (σχολικό βιβλίο )

Στην δυτική Ευρώπη παρόλη την διάλυση του Ρωμαϊκού κράτους  από τα Γερμανικά φύλα δεν χάθηκε όλοτελα η Ρωμαϊκή (Λατινική ) παράδοση αλλά διαδόθκε και διάφυλάχθηκε χάρη στα μοναστήρια που μαζί με τον εκχριστιανισμό των Κελτών στην αρχή και αργότερα των Γερμανών ιδρύθηκαν σε πάρα πολλά μέρη της Αγγλίας και της δυτικής Ευρώπης .

Χάρη σ αυτά τα Μοναστήρια διατηρήθηκαν σημαντικά χειρόγραφα και οι περίφημες "9  ελευθέριες τέχνες : Γραμματική  Διαλεκτική , Ρητορική και Αριθμητική , Μουσική , Γεωμετρία , Αστρονομία .

Προηγήθηκαν οι Ιρλανδοί μοναχοί που διατήρησαν στα Μοναστήρια τους αρχαία Λατινικά και Ελληνικά χειρόγραφα καθώς και την Βίβλο και Πατερικά συγγράμματα .από την Ιρλανδία ήρθαν στην ηπειρωτική Ευρώπη και έφεραν μαζί με τον Χριστιανισμό και τις γνώσεις τους .

Σ αυτούς απευθύνθηκε ο Καρλομάγνος για να δημιουργήσουν μοναστηριακά αντιγραφεία (scriptoria) και σχολεία .

Σημαντικότατη προσωπικότητα των Γραμμάτων επί Καρόλου του Μεγάλου ,  ο Αλκουίνος από την Υόρκη της Αγγλίας μετέπειτα ηγούμενος της Μονής της Τουρ .

Η παιδεία τον Καρλομάγνου

Κατά τη διάρκεια του γεύματος άκουγε λίγη μουσική και κάποιο ανάγνωσμα. Του διάβαζαν ιστορικές αφηγήσεις για τα μεγάλα γεγονότα της αρχαιότητας. Αγαπούσε πολύ τα έργα του αγίου Αυγουστίνου και ιδιαίτερα την πολιτεία του θεού. Η μητρική του γλώσσα δεν του αρκούσε, γι' αυτό αφοσιώθηκε στην εκμάθηση ξένων γλωσσών και έμαθε τόσο καλά τα λατινικά, ώστε εκφραζόταν καλύτερα με αυτά παρά με τη μητρική του γλώσσα. Δεν συνέβαινε το ίδιο με τα ελληνικά που περισσότερο τα καταλάβαινε παρά τα μιλούσε. Επιχείρησε, επίσης, να γράψει, αλλά μ' αυτό καταπιάστηκε πολύ αργά και τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά.

Εγινάρδος (770-840), Η ζωή του Καρλομάγνου.

Μην παραμελείτε τα γράμματα

Γιατί είναι ωφέλιμο οι επισκοπές και τα μοναστήρια, τα οποία ανήκουν, με τη θέληση του Χριστού, στην επικράτεια μας [...] να έδειχναν επίσης ενδιαφέρον για την καλλιέργεια των γραμμάτων [...]. Ακόμα και στα πρόσφατα χρόνια, σε γράμματα που μας έγραψαν από διάφορα μοναστήρια να μας πληροφορήσουν ότι οι αδελφοί που έμειναν σ' αυτά προσεύχονταν για λογαριασμό μας, διαπιστώσαμε ότι σε πολλά απ' αυτά τα γράμματα υπήρχαν σωστές σκέψεις, αλλά αδέξια διατυπωμένες [...] από έλλειψη μόρφωσης [...] Γι' αυτό σας συνιστούμε να μην παραμελείτε την καλλιέργεια των γραμμάτων. Γι' αυτή τη δουλειά πρέπει να διαλέξετε ανθρώπους, που να έχουν και τη θέληση και την ικανότητα να μάθουν και να διδάξουν και τους άλλους. Και αυτό πρέπει να γίνει με το ζήλο με τον οποίο σας το ζητούμε.

Από την επιστολή του Καρλομάγνου προς τον αβά Μπώγκουλφ, στο: Μάρτζορι Ρόουλιν, Η καθημερινή ζωή στο Μεσαίωνα, εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 1992, σ. 26-27

.

Τα σπάνια βιβλία

Εγώ ο Υμέτερος Φλάκκος (ψευδώνυμο του Αλκουίνου, καθηγητή της επισκοπικής σχολής της Υόρκης (Αγγλία), τον οποίο ο Καρλομάγνος διόρισε διευθυντή της Ανακτορικής Ακαδημίας, και αβά της μονής του Αγίου Μαρτίνου της Τουρ), λαμβάνοντας θάρρος από τη δική σας παραίνεση, επιθυμώ να προσφέρω στους τροφίμους του Αγίου Μαρτίνου το νέκταρ των Ιερών Γραφών. Λαχταρώ να μεθύσω και άλλους με το παλιό κρασί της αρχαίας μάθησης, να αρχίσω να τρέφω και άλλους με τους καρπούς τα γραμματικής λεπταισθησίας, να τους φωτίσω με την τάξη των ουρανίων σωμάτων [...]. Δυστυχώς όμως δεν έχω ορισμένα σπάνια βιβλία της σχολαστικής μάθησης, τα οποία ωστόσο διέθετα στην πατρίδα μου χάρη στον εξαιρετικό και διάπυρο ζήλο του διδασκάλου μου, καθώς και στη δική μου μέριμνα [...]. Αναφέρω όλα αυτά στην Εκλαμπρότητά σας [...] ώστε να μεταβούν εκεί σπουδαστές μας και να διαλέξουν τα χρειώδη και να φέρουν στη Γαλλία τους ανθούς της γνώσης της Βρετανίας [...].

D. Whiteloc, English Historical Documents, τ. 1, Oxford University Press, 1955, σ. 786.