ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ (Αποσπάσματα)

Αρχίλοχος

ἐν δορὶ μέν μοι μᾶζα μεμαγμένη. ἐν δορὶ δ᾽ οἶνος Ἰσμαρικός, πίνω δ᾽ ἐν δορὶ κεκλιμένος. Με το κοντάρι μου κερδίζω το κριθαρένιο ψωμί, με το κοντάρι το κρασί το Ισμαρικό,[5] πίνω γερμένος στο κοντάρι.   (μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος) ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ, ἔντος ἀμώμητον, κάλλιπον οὐκ ἐθέλων· αὐτὸν δ᾽ ἐξεσάωσα. τί μοι μέλει ἀσπὶς ἐκείνη; ἐρρέτω· ἐξαῦτις κτήσομαι οὐ κακίω. Με την ασπίδα μου1 κάποιος Σάιος,2 το ξέρω, αγάλλεται. Ήταν όπλο αψεγάδιαστο, κι εγώ την εγκατέλειψα πλάι στο θάμνο, όμως δεν το ᾽θελα· έσωσα τη ζωή μου. Τι με νοιάζει πια η ασπίδα εκείνη; Ώρα καλή· θα ξαναβρώ άλλη, όχι κατώτερη. Τυρταίος τεθνάμεναι γὰρ καλὸν ἐνὶ προμάχοισι πεσόντα ἄνδρ᾽ ἀγαθὸν περὶ ᾗ πατρίδι μαρνάμενον· τὴν δ᾽ αὐτοῦ προλιπόντα πόλιν καὶ πίονας ἀγροὺς πτωχεύειν πάντων ἔστ᾽ ἀνιηρότατον, 5πλαζόμενον σὺν μητρὶ φίλῃ καὶ πατρὶ γέροντι παισί τε σὺν μικροῖς κουριδίῃ τ᾽ ἀλόχῳ. ἐχθρὸς μὲν γὰρ τοῖσι μετέσσεται οὕς κεν ἵκηται, χρησμοσύνῃ τ᾽ εἴκων καὶ στυγερῇ πενίῃ, αἰσχύνει τε γένος, κατὰ δ᾽ ἀγλαὸν εἶδος ἐλέγχει, 10πᾶσα δ᾽ ἀτιμίη καὶ κακότης ἕπεται. †εἶθ᾽ οὕτως ἀνδρός τοι ἀλωμένου οὐδεμί᾽ ὤρη γίνεται οὔτ᾽ αἰδὼς οὔτ᾽ ὀπίσω γένεος. θυμῷ γῆς πέρι τῆσδε μαχώμεθα καὶ περὶ παίδων θνήσκωμεν ψυχέων μηκέτι φειδόμενοι. Για την πατρίδα στην πρώτη γραμμή πολεμώντας να πέσει σαν παλικάρι κανείς είναι μεγάλη τιμή·1 όμως ν᾽ αφήσει τον τόπο του, πλούσια ν᾽ αφήσει χωράφια και διακονιάρης να ζει, να ο πιο μεγάλος καημός· με τη γυναίκα, το γέρο πατέρα, τη δόλια του μάνα5 και τα μικρά του παιδιά να τριγυρνά δω κι εκεί. Όπου τον σπρώχνει η ανάγκη και η έρμη του φτώχεια τον φέρει, όπου να πάει, μισητός θα ᾽ναι στους ντόπιους παντού· χάνει την κάθε ομορφιά του κορμιού, τη γενιά του ντροπιάζει, τον ακολουθούν προστυχιές και καταφρόνιες σωρός.10 Ξεσπιτωμένο φτωχό και την κλήρα που πίσω του αφήνει δεν τον φροντίζει κανείς κι ούτε κανείς τον ψηφά. Για τα παιδιά μας λοιπόν ας προσφέρουμ᾽ εμείς τη ζωή μας, τούτης της χώρας εδώ διαφεντευτές θαρρετοί.   (μετάφραση Θρασύβουλος Σταύρου)   άστερες μέν άμφι κάλαν σελάνναν άψ άπυκρύπτοισι φάεννον είδος δπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπηι γάν β αργύρια. LP 34 4. 33 άστερες μέν άμφι κάλαν σελάνναν άψ άπυκρύπτοισι φάεννον είδος δπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπηι γάν β αργύρια. LP (μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος)