ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ 

Σαπφώ

δέδυκε μὲν ἀ σελάννα

καὶ Πληΐαδες· μέσσαι δὲ

νύκτες πάρ δ’ ἔρχετ’ ὤρα·

ἔγω δὲ μόνα κατεύδω.

αλγεδίδωρος , μυθοπλόκος

῎Ερος δ’ ἐτίναξέ μοι

ϕρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος δρύσιν ἐμπέτων.

Γρήγορα η ώρα πέρασε, μεσάνυχτα κοντεύουν, πάει το φεγγάρι, πάει και η Πούλια, βασιλέψανε και μόνο εγώ κείτομαι δω μονάχη κι έρημη. Ο Έρωτας που βάσανα μοιράζει, ο Έρωτας που παραμύθια πλάθει άρπαξε την ψυχή μου και την τράνταξε ίδια καθώς αγέρας απ' τα βουνά χυμάει μέσα στους δρυς φυσομανώντας.

https://www.youtube.com/watch?v=_4NejbUhFW4

Μελοποιημένη Σαπφώ από τον Ν. Ξυδάκη

"Αςτερες μέν ἀμφι κάλαν σελάνναν

ἆψ ἀπυκρύπτοσι φάεννον εἶδος

ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπη

γαν

ἀργυρια"

κι ὅσ' ἄστρα γύρω βρίσκονται στὴν ἔκπα γλη σελήνη παρευθὺς τὸ φωτεινὸ τους πρό σωπο κρύβουν κάθε φορὰ ποὺ ἐκείνη ὁλόγιο μη καταλάμπει τὴ γῆ τὴ σκοτεινὴ ἀνεβαί νοντας ~

ἀσημοκαπνισμένη.

Μελοποίηση Ν . Ξυδάκης , τραγούδι : Ε. Αρβανιτάκη

https://www.youtube.com/watch?v=XcqQVw08Uws

άστερες μέν άμφι κάλαν σελάνναν άψ

άπυκρύπτοισι φάεννον είδος δπποτα

πλήθοισα μάλιστα λάμπηι γάν β

αργύρια.

LP 34 4.

33

άστερες μέν άμφι κάλαν σελάνναν άψ

άπυκρύπτοισι φάεννον είδος δπποτα

πλήθοισα μάλιστα λάμπηι γάν β

αργύρια.

LP 34 4.

33